Boyalı köyü doğal çevrenin özelliklerinden ismini almış bir yerleşim yeridir. Boyalı köyünün bulunduğu çevrede Andezit, tüf, bazalt ve tortul tabakaların yoğun olması dolayısıyla farklı renklere sahip bir arazi ünitesi vardır. Bu sebeple doğal görünüşü, köyün adlandırılmasına kaynaklık etmiştir. Köyün Bağcı Mahallesinin mezrası olan Hircik Yaylasının üstünde Roşali denen kırmızı bir tepe vardır. Bu tepenin kırmızı toprağına Roşa (Kırmızı) denir. Demir oksitçe zengin olan bu tepenin toprağı çeşitli nesneleri boyamak evlerin duvarlarını süslemek amacı ile kullanılır.

Köyün yerleşim yeri olarak ne zamandan beri kullanıldığı tam olarak bilinmemektedir. Ancak civar köylere nazaran daha eski olduğu söylenmektedir. Bağcı mahallesinin baharlık yaylası olan Sagorbat ve yazlık yaylası olan Hircik yaylalarının civarında 2 adet eski yerleşim yeri kalıntıları vardır. Ayrıca Sipriyet Mezrası Sokakbaşı mevkiinde bulunan fosiller de köyün tarihinin çok eskilere dayandığını belirtmektedir.

Eski haritalarda Kosget ve Sacveret adıyla 2 ayrı köy gibi gösterilmektedir. Sacveret bölümü Balalan Çayı kenarında bulunan Tatlıçay, Camii, Hacıoğlu mahallelelerinden oluşurken; Kosget bölümü de rakım olarak daha yukarıda yer alan Bağcı ve Sırt Mahallelerinden müteşekkildir. Ayrıca bu iki kısımda oturan insanların konuşma ağızlarında ufak tefek de olsa farklar vardır. Örneğin Sacveret'de "nedecam" şeklinde telaffuz edilen "ne edeceğim" kelimesi Kosget'te "nayedicam" şekline dönüşür. Yine aşağıda "savuk" şeklinde telaffuz edilen soğuk kelimesi yukarı Kosget'e çıkıldığında "sovuk" şeklini alır. Soğuk; Özbekçe'de Savuk, Azerice'de Soyuh, Türkmencede ise Sovuk şeklindedir.

Köydeki yer adları komşu köylere göre daha az yabancı kökenlidir. Her ne kadar mahalle isimleri yabancı kökenli gibi dursa da mevki isimlerinin çoğu Türkçe'dir. Örnek Çamlıyamaç, Koltuktarla, Boztepe, Saat, Çiftepınarlar, Kötübayır, Yasak, Çaşırlı gibi.

Yılın büyük bir kısmında halk köy merkezinde, ilkbahar ve yaz aylarında ise mezra ve yaylalarda ikamet eder.İlçedeki her köyde olduğu gibi, Boyalı köyünde de Bursa, İstanbul, İzmir gibi büyük şehirlere yoğun bir şekilde göç yaşanmaktadır. Tarıma elverişli işlenebilir toprağın az olması yöre insanını ya gurbetçi etmiş, ya da okuyarak yüksek tahsil yapmaya zorlamıştır.Yöre insanının geçim kaynaklarının başında el sanatlarından mobilya, dekorasyon ve sıcak demir işleyerek bıçak, kazma, keser, balta vb. üretimi gelmektedir. Eskiden köy çevresinde bulunan demir madenleri toplanıp eritilerek bunlardan kazma kürek gibi el aletleri yapılırdı. Köyden bir çok el sanatları ustası yetişmiştir. Bunlardan biri olan rahmetli Ahmet (ÖZGÜLER) Usta'nın yapmış olduğu şeker kerpetenleri Ülkemizin dört bir yanındaki hemşerilerimizin evlerinde halen kullanılmaktadır. Ayrıca bıçakçılık da köyün meşhur sanatlarındandır.
Sosyal etkinlik olarak her yıl sonbahar mevsiminde Esendal, Balalan, Serinsu köyleri ile birlikte Çatak mevkiinde geleneksel boğa güreşleri düzenlenir. Bu güreşlere yüzlerce insan iştirak eder.

Arazinin engebeli ve kırık olması hayvancılık yapmaya da engel teşkil eder. Karasal iklimin ağırlıklı sürdüğü yörede tadına doyum olmayan leziz patates yetişir. Ayrıca az da olsa meyve ve sebze yetişir. 0kuma ve yazma oranının yüksek olduğu Boyalı köyünden, üniversite tahsili yapan çok sayıda insan mevcuttur. Bunlar gerek özel, gerekse kamu sektöründe önemli mevkilerde hizmet vermektedirler.

Camii, okulu, yolu, sağlık evi, elektriği ve telefon gibi hizmetleri almış olan şirin köylerden biridir. Ancak köyden büyük kentlere göç nedeni ile nüfus hızla azalmaktadır.

İlçeye Uzaklığı:35 Km (Yol stabilize)

Komşuları:Balalan, Serinsu, Esendal, Bostancı, Çamlıca ve Demirköy.

Mahalleleri:Tatlıçay, Hocaoğlu, Camii, Bağcı ve Lazoğlu

Mezraları:Sipriyet, Gevrake, Siselat, Kisnagara, Harkalo, Ukanagara

Yaylaları:Hircik, Sagôrbat, Korvana ve Dodoplivake