Yaylalar köyü, Osmanlı Devleti zamanında kurulan "Kiskim Sancağı"na bağlanmış olduğundan "Heveg-i Kiskim" adını almıştır. Cami, Karamolla, Koramet (Körahmet), Meretet (Olgunlar), Mikeles (Akçay), Şareze (Çamyuva), Yagunget (Kayabaşı), Zınamant (Adatepe) adlı mahalleleri ; Esgalo, Koret, Modut mezraları ile Aklente, Balta, Çoluhsev, Dibe, Hastaf/Haristav, Sakora, Satelev, Taşyayla ve Vilizo yaylalarından oluşur.

İlçeye 50 km. uzaklıkta olan köy, Kaçkar Dağı eteklerinde kurulmuştur. Köyün, Kaçkar Dağı çıkış rotası üzerinde bulunması köye canlılık getirmektedir. Kaçkar Dağına çıkacak olan turistler bu köyde konaklayıp, çeşitli ihtiyaçlarını temin ettıkten sonra yollarına devam ederler. Köyde turistlere hizmet veren pansiyonlar bulunmaktadır. Muhteşem doğa güzelliklerine de sahip olan köy, trekking sporu için oldukça ideal bir yapıya sahiptir.

Köyün etrafındaki türlü türlü rengârenk çiçeklerden arıların yaptığı bal da çok meşhur olmuştur. Bu balın tadına asla doyum olmaz. Köy halkının çok büyük bir kısmı il dışında ikamet etmektedir. Yaz ayları gelince dışarıdaki köy halkı köylerine akın ederek, nüfusun bir anda birkaç katına yükselmesine sebep olurlar. Bunlara bir de turist kafileleri eklenince köydeki hareketlilik daha da artar.

Dışarıda yaşayan köy halkı, yazın köye geldiklerinde konaklamak için yaptıkları modern betonarme evler, köyün doğal güzelliklerinin giderek bozulmasına yol açmaktadır. Bununla beraber, dışarıda yaşayan bu insanlar köydeki yerlerini, evlerini hiçbir zaman satmamışlar, yıkmamışlardır. Evler terkedilmiş vaziyette öylece kalmıştır. Dışarıda ikamet eden bu insanların tatillerini, köyün en büyük sosyal faaliyeti olan yaylaya göç şenliklerine denk getirmeleri ile göç şenlikleri müthiş bir canlılığa kavuşur. Şareze mahallesi Temmuzun son haftası, diğer mahalleler ise Ağustosun ilk haftası yaylalara çıkarlar. Gerekli hazırlıkları bitirip, davul zurna eşliğinde yayla yoluna koyulan halk büyük bir heyecan ve coşku ile yaylaya çıkar. Yaylada bir taraftan kazan kazan yemekler pişerken, şiş şiş kebaplar dönerken, halk da gönüllerince, yorgun düşene kadar halkoyunları oynar, türküler söylerler. Yemek ve kebaplar yendikten sonra oyunlara devam edilir.

Köy halkının okuma-yazma oranı, kültür seviyesi oldukça yüksektir. Köyün ilkokulu 1921 yılında hizmete girmiştir. Köyün girişinde, yol üzerinde tarihi bir kemer köprü bulunmaktadır. Köprü sağlam olarak günümüze kadar gelmiştir. Köy halkının en meyilli olduğu meslek fırıncılık ve muhallebiciliktir. Yurdun çeşitli yerlerinde bu köylü fırıncılara, muhallebicilere rastlamak mümkündür.