Köyde yerleşim yerlerine verilen adlardan, köye Türkmen ve çeşitli Türk boylarının yerleştiği tahmin ediliyor. H. Tokdemir, Artvin Yöresi Folkloru adlı kitabında Erkinis adının kaynağı konusunda şunları yazıyor: Erk, çevresi yüksek, kayalık ve taşlık arazi, yer demektir. Kumuk ve Balkar Türkçesinde erkin, serbest, geniş, rahat, havadar anlamlarına gelir. Divan-ü Liagat-it Türkte ise erk için Saltanat, sözü ve buyruğu geçerlik, kudret, kuvvet, iktidar, gücü yeterlik anlamlarına geldiği bilinmektedir. Erkinis adı erk sözcüğünden gelmektedir... Hilmi Göktürk de, Anadolunun Dağında Ovasında Türk Mührü adlı eserinde, Macar mezrasının adının Macar Türklerinden kaldığını; İtik adının da Kuman menşeli yani Türkçe bir isim olduğunu ve köpek anlamına geldiğini yazar. Evliya Çelebi, Seyahatnamesinde Karadeniz kıyılarını ve Kafkasyayı anlattığı bölümde dağlarda bulunan Abaza aşiretlerini tanıtırken bu aşiretlerden birinin adının da Macar olduğunu yazar. Demirkent köyü 1978 yılına kadar bucak merkezliği yapmıştır. Bu yılda bucak örgütleri kaldırılınca köy olmuştur. İlçeye 29 km. uzaklıkta olan köy, Cami, Çağlayan, Çarşı, Elcek, Güney mahalle, Kuzey mahalle, Soğuksu ve Pez mahalleleri; Agaret, Akçüt (Başaklı), Apsagara, Calsagara, Çaksagara, Çevirme, Deliklitaş, Diyakomet, Eletutyan, Güniser, Haşvet (Sevgiçli), Hazinkar (Yolgören), Heçat, Hodabun, İtik (Sarıerik), Karnut, Karagör, Kıravet (Salkımlar), Kopat, Macar, Melkoşet, Mikalagala (Düzce), Misura, Moroset, Nakac, Poset, Pündük, Şişlizor (Duruçay), Torbalık, Uhdidev, Yac (Belencik), Zemacor, Zengiyet adlı 33 mezra ve Salikor (Yakalı) yaylasından oluşur. Az göç veren Demirkent köyünden çok sayıda bürokrat, işadamı, yüksek tahsilli kişiler yetişmiştir. Müşir (Mareşal) Hacı Hüseyin Hüsnü Paşa ve Doğu Anadolunun en usta şaz şairlerinden Aşık Muhibbî bu köyden yetişmişlerdir. Demirkent köyünde yeraltı mahzenleri vardır. Hangi zamanlara ait olduğu kesin bilinmeyen bu mahzenler, bugüne kadar kullanılagelmiştir. Tavan ve yan tarafları kaba taşlarla, üstü yarım kubbe şeklinde örülmüş olan bu mahzenler soğuk hava depoları olarak kullanılır. Bugün sayıları kırka yakın olan mahzenlerde yazın sıcaktan korunması gereken yiyecekler saklanır. Kapıları son derece küçük olup, zorlukla girilip çıkılabilir. Demirkentte bir de tarihi bir cami vardır. 1897 yılına kadar camiye bitişik olan tek odalı medresenin yerine, 1907 yılında Hüseyin Hüsnü Paşa tarafından iki katlı yeni bir medrese yaptırmıştır. Daha önce küçük bir köy kilisesinden camiye çevrilmiş olan caminin ön pencereleri, kapısı ile birlikte 1907 yılında Hüseyin Hüsnü Paşa tarafından; kıble yönündeki küçük pencereler ise bundan iki yıl sonra aynı köylü Sabit Hacıoğlu Hasan Ağa tarafından genişletilerek caminin iç aydınlığı sağlanmıştır. Tarihi cami hakkında detaylı bilgi için Turizm ve Kültür bölümünde yer alan Demirkent Köyü Camii başlıklı yazıya bakılabilir. İtik mezrasında harap olmuş bir kilise, Yac mezrasında da bir büyük mağara bulunmaktadır. Köyde halk geçimini daha çok zeytincilikle sağlar. İlçenin en kaliteli zeytini bu köyde yetişir. Zeytinciliğin yanında diğer tarım ürünleri de ekilir. Geniş çayır ve meralara sahip mezraları, yaylaları tarımın ve hayvancılığın gelişmesini sağlamıştır. Gerek köy merkezi gerekse mezra ve yaylaları muhteşem bir doğa güzelliğine sahiptir. Çok güzel mesire yerleri vardır. Lalakaş mevkiindeki zeytinlikler köye başka bir güzellik katar. Her yıl geleneksel olarak Salikor yaylasında şenlikler yapılır.